Decemberdrukte

Chloé en ik zijn inmiddels in Nederland aangekomen. Maar first things first: een verslag van Sinterklaas in Gabon. Gelukkig was Marc zo lief om zich beschikbaar te stellen en zo kon het dat ook de kindertjes in Gabon niet overgeslagen werden. Eerst was er op woensdag een generale repetitie (inderdaad: het werd serieus aangepakt) waarbij het pak werd uitgeprobeerd en we een poging deden om de Pieten uit te leggen wat Sinterklaas precies inhoudt (en geloof me; je voelt je behoorlijk stom over komen als je met een stuk of 8 volwassenen aan twee Gabonese Pietjes van een jaar of 18 met stalen gezichten staat te verkondigen dat Sinterklaas een hele oude man is uit Spanje (nee, hij spreekt geen Spaans..) die eens per jaar met de boot aankomt, met paard en al over de daken gaat, nou ja, jullie weten hoe het gaat). Ze keken een beetje ongelukkig toen we ook met lippenstift en oorbellen stonden te zwaaien, maar ze werkten braaf mee (en misschien vonden ze het stiekem ook wel spannend, gezien hun geaardheid…).

Op de grote dag (in Gabon was het 6 december, want de Sint kan toch moeilijk op 5 december en in Nederland en in Gabon tegelijkertijd zijn, natuurlijk…) kwam Sint met de boot aan in de haven van Port Gentil. Gelukkig was het droog en kwam Sint zonder kleerscheuren aan wal. Eenmaal thuis aangekomen mochten alle kinderen bij de Sint op schoot. Helaas pindakaas was Chloé net op dat moment in slaap gevallen en kon ik de honneurs waarnemen, dus maar weinig foto‘s van Chloé’s eerste Sinterklaas.

Op 11 december zijn we naar Nederland gevlogen. De vlucht ging eigenlijk best goed. Ik had nu de maxi cosi + onderstel ingecheckt, waardoor ik minder handbagage mee hoefde te slepen. Voor Chloé had ik zo’n wiegje aan boord geregeld, waardoor zij prima kon slapen. Ik was helemaal jaloers, want ik kan dus echt niet zittend slapen en bovendien wilde ik ook het risico niet lopen dat Chloé het opeens op een huilen zou zetten en het hele vliegtuig wakker zou maken (het was een nachtvlucht) terwijl ik lekker in dromenland was. Mijn ouders stonden ons weer heel lief op te wachten in Amsterdam. De eerste dag hebben we rustig aangedaan en een beetje bijgeslapen. Dat was wel nodig, want we hebben een druk programma. Ik vind het trouwens wel verontrustend dat ik vaak te horen krijg: "ik heb zoooo'n zin om Chl…uhm, JULLIE weer te zien!" ;-).

Wil iedereen een hele fijne kerst wensen en natuurlijk een gelukkig 2009!